Чытанка-маляванка "Буся" для дашкольнікаў нарадзілася ў рэдакцыі дзіцячага часопіса "Вясёлка".

Дарагія нашы буські, пяшчотныя і ласкавыя буслікі!

Усе вы -- Божыя посланнікі на Зямлі. А ў Беларусі -- вы нашы спадчыннікі, наша надзея, наш заўтрашні дзень. І мы, дарослыя, хочам, каб вы раслі, гадаваліся фізічна і духоўна здаровымі, радаснымі і заўсёды святочнымі. Мы хочам быць вам сябрамі і памочнікамі ва ўсім.

Дайце вашу ручку і разам пойдзем у чароўную краіну казак, вершаў, загадак, пацешак. Пачуйце асалоду беларускага мастацкага слова, упусціце яго ў душу, і хай яно дапаможа вам палюбіць нашу краіну Беларусь.

Уладзімір Ліпскі

галоўны рэдактар часопіса "Вясёлка"

Не вам казаць: календары бываюць розныя — вялікія і малыя, тоўстыя і тонкія, чорна-белыя і каляровыя, насценныя і настольныя, з шэдэўрамі выяўленчага мастацтва, з краявідамі, з помнікамі архітэктуры, само сабой — з аголенымі дзяўчатамі...

А яшчэ яны, тыя ж календары, бываюць сумнымі і бываюць, як высвятляецца... смешнымі.

Напрыканцы мінулага года, перад канцом свету, акурат такі захацелася стварыць пісьменніку, галоўнаму рэдактару часопіса "Вясёлка" Уладзіміру Ліпскаму і мастаку, супрацоўніку газеты "СБ. Беларусь сегодня" Алегу Карповічу. Першы з іх на вуліцах Вялікіх і Малых Аўцюкоў назбіраў сем мяхоў анекдотаў, другі — не менш малюнкаў... Заставалася, знайсці трэцяга...

Жнівень і жыта.

Жнівень і лівень.

Жнівеньскія росы – пахадзі па траве босы.

У жніўні – мядовы і яблычны Спасы, рыхтуй на зіму запасы.

Пад жнівеньскімі промнямі наліваюцца чырванню брусніцы, журавіны. Набіраюцца моцы жалуды, арэхі. Вытыркаюцца з зямлі грыбы – спажыўныя і лекавыя.

Жнівень дае жыццё!

У жніўні – свежа і востра думаецца. Белы палетак паперы міжволі засяваецца ўмалотнымі словамі.

Дневник необычного путешествия (2008 г.)

Белорусский писатель Владимир Липский удостоен литературной российской премии имени Александра Грина. Награда основана Союзом писателей России 9 лет назад и впервые досталась нашему соотечественнику. Писатель получил ее за документальные повести "Мама. Молитва сына" и "Отец. Письма на небо". Торжественное вручение награды состоялось в правительстве Кировской области.

Размышления о поездке в Россию, на родину Александра Грина.

Ну скажите, какой внутренний включатель «щелкнул» мне взять да перечитывать на Свитязи любимые романы юности «Алые паруса» и «Бегущая по волнам»? Я зачитывался до душевного охмеления страницами Александра Грина. Писатель вернул меня в молодость, заставил трепетно биться сердце, взъерошил память. Его «Алые паруса» понесли меня вначале по волнам белорусских озер Свитязи, Нарочи, по нашим рекам Березине, Припяти, Днепру, которые вывели к Черному морю, а там и до океана рукой подать. Детскими глазами я вновь открывал для себя высокое небо, длинные летние дни, и по–новому виделось буквально все, что окружало меня.

И вот еду на встречу с Вами, Александр Грин, в города Вашего детства, юности Киров и Слободское, на вятскую землю.